De Laatste Dichters

In die geladen sfeer schrijven The Last Poets hun gedichten, vol passie en zelfkritiek. Niggers are scared of revolution. Niggers love anything but themselves. Op de funky ritmes van de conga’s worden het vanzelf raps die ruim twingtig jaar later gesampled worden door jonge hiphopbands. Vandaar dat The Last Poets gezien worden als de godfathers van de geëngageerde hiphop

Christine Ottens gewaagde, jazzy roman isb gebaseerd op de levensverhalen van The Last Poets, van hun jeugd in de getto’s tot hun liefdes, successen en nederlagen. De laatste dichters gaat over The Last Poets en New York en Amerikaanse geschiedenis, maar, zoals alle Great American Novels, vooral over menselijke veerkracht en de kracht van schoonheid. Otten hield vele interviews met de betrokkenen en hun dierbaren, collega’s, vrienden en schreef een indrukwekkend, persoonlijk verhaal over verlossing dat nog steeds actueel is. Zelfs lezers die nog nooit van The Last Poets hebben gehoord Otten zullen dit meeslepende verhaal ingezogen worden.

‘Het schrijven van De Laatste dichters heeft mijn leven veranderd. Niet alleen als mens maar ook als auteur. Na maanden met deze artiesten, die zo hun tijd vooruit waren, te hebben opgetrokken, had ik het gevoel dat ik alles kon met taal, zelf muziek maken met woorden, zoals The Last Poets zelf. Ik werd volledig opgezogen in hun turbulente, en soms geweldadige levensverhalen, vooral in het verhaal van Umar Bin Hassan, de hoofdpersoon uit het boek. Opgegroeid in het getto van Akron, Ohio, kreeg hij als kind te horen ‘You ain’t shit’, hij raakte betrokken bij de zwarte bevrijdingbeweging en wilde een dichter worden, dat lukte ook, hij schreef het klassieke gedicht ‘Niggers are scared of revolution’ and werd een Last Poet, maar toch was hij opgewassen tegen de innerlijke demonen die hem sinds zijn getroubleerde jeugd plaagden, hij werd een crackjunkie en verliet vrouw en kinderen, om uiteindelijk gered te worden door zijn eigen poëzie, die hij op de radio hoort, gesampled door jonge hiphopartiesten.’

Dit verhaal van strijd, liefde en verlossing is nog steeds actueel. The Last Poets zijn actueel. Omdat ras nog steeds een van de urgenste thema’s is. Uiteindelijk gaat De laatste dichters over menselijke veerkracht en de kracht van schoonheid. Ik herinner me dat Umar zei: ‘Je moet jezelf binnenstebuiten keren, tot er iets rauws en eerlijks naar boven komt. Iets unieks, dat nog niet eerder is gemaakt.’ Om De laatste dichterste kunnen schrijven, moest ik mezelf binnenstebuiten keren. Ik ben blij dat ik het heb gedaan. Ik begrijp nu beter wie ik ben.’